streszczenie
zaproponowano teorię lokalizacji osadnictwa wiejskiego, która wyjaśni zmiany rozkładu osadnictwa w czasie. Dla osadnictwa wiejskiego postuluje się szereg procesów przestrzennych podobnych do tych występujących w badaniach ekologii roślin. Istnieją trzy fazy: kolonizacja, przez którą rozszerza się zajmowane terytorium ludności; rozprzestrzenianie się, przez które zwiększa się gęstość osadnictwa z tendencją do rozproszenia na krótkich dystansach; i konkurencja, proces, który wytwarza regularność w strukturze osadnictwa, gdy mieszkańcy wsi znajdują się w wystarczającej liczbie, aby konkurować o przestrzeń. Badania empiryczne w okresie dziewięćdziesięciu lat (1870-1960) w sześciu hrabstwach Iowa ujawniają, że spodziewany wzrost regularności występuje. Efekty te są mierzone przez dopasowanie rozkładu Poissona, ujemnego dwumianu i regularnego rozkładu Poissona do spisów kwadrat map osadów. Wariancja – średnie współczynniki zmniejszały się z czasem wraz ze zmianami w gospodarce rolnej, wymagając mniejszej liczby, ale większych gospodarstw. Ujemny dwumian najlepiej pasuje do wczesnych, bardziej skupionych rozkładów, podczas gdy regularna seria Poissona najlepiej pasuje do najnowszych danych.